Γύρισε νύχτα
Γύρισε νύχτα!
Θυμάμαι σε ένα χειμωνιάτικο πρωτάθλημα Δεκεμβρίου στο εθνικό πρωτάθλημα στον τελευταίο αγώνα, πετάξαμε με έναν τελείως ακατάλληλο καιρό με πολύ υγρασίας και χιονόνερο όλη τη μέρα σε πολλά μέρη της πίστας. Η θερμοκρασία ήταν κάτω από το μηδέν.
Μεχρι το σούρουπο ειχαν έρθει ελάχιστα περιστέρια με τεράστιες απώλειες σε όλους τους εκτροφείς με αποτέλεσμα να μην κλείσει η βαθμολογία του συλλόγου, γιατί δεν είχανε μαζευτεί τα πουλιά που χρειαζόταν...
Εγώ, μέχρι τις 4:30 που νύχτωσε ήμουν μια κάρτα πίσω!
Με πήρε τηλέφωνο ο Βεράνης ο πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας και μου είπε ότι πρέπει σιγά σιγά να μαζευτούν τα ρολόγια στο σύλλογο για να βγουν οι βαθμολογίες!
Εγώ, είχα ακόμη ελπίδες, πως θα έρθει κάποιο περιστέρι και θα χτυπήσω την κάρτα που χρειαζόμουν!
Κάποια στιγμή κατά τις 6:15 το είχα πάρει απόφαση ότι δεν θα ερχόταν άλλο πουλί για σήμερα.
Είχε περάσει 1,5 ώρα από το σούρουπο και είχε πλέων νυχτώσει κανονικά.
Πήρα το ρολόι μου και πήγα στο σύλλογο να το βάλουμε στο Master.
Πράγματι έχασα για μια κάρτα αλλά δεν μπορούσα να κάνω κάτι.
Μετά τα διαδικαστικά του συλλόγου και την απόδοση των βαθμολογιών πήγαμε όλοι μαζί σε μία ταβέρνα να γιορτάσουμε το τέλος του πρωταθλήματος και να πιούμε κανένα ποτηράκι όλοι μαζί!
Στις 10:00 το βράδυ γύρισα στο σπίτι και από περιέργεια μπήκα στο κουμάσι να δω τι γίνεται.
Δεν μπορούσα να πιστέψει στα μάτια μου.
Ένα περιστέρι με περίμενε μέσα στο κουμάσι.
Δυστυχώς το ρολόι ήταν στο σύλλογο ώστε να βγούνε τα αποτελέσματα.
Πήρα πάλι τον Βεράνη και του είπα τι είχε γίνει!!!
Αυτό που μου έκανε περισσότερη εντύπωση ήταν το ότι γύρισε μιάμιση ώρα μετά την δύση του ηλίου, δηλαδή το περιστέρι ήρθε στο κουμάσι νύχτα.
Είναι κάποιες ιστορίες με τα περιστέρια που σου μένουν στο μυαλό για πάντα!!!