Συνέντευξη με τον Νίκο Καραμανλή
Συνέντευξη με τον Νίκο Καραμανλή!
Στα τόσα χρόνια ενασχόλησής μου με τα περιστέρια, έχω κάνει πολλούς φίλους σε όλο τον κόσμο!
Κάποια περιστατικά όμως, έχουν μείνει ακόμα στο μυαλό μου. Έχω γνωρίσει εκτροφείς που με μία ματιά καταλάβαιναν την ποιότητα του περιστερίου, αλλά ακόμη και τις ικανότητές του μυαλού του.
Παλιότερα, είχαμε φέρει στην Ελλάδα και ήρθε στα κομάσια μας ο Michel Van Hee για να δει τα περιστέρια που κρατούσαμε.
Έπιανε 1 προς 1 τα περιστέρια μας στα χέρια του, το ψαχούλευε λίγο και μετά υπήρχαν δύο εκδοχές:
Ή το πετούσε κάτω και έλεγε "no good" ή το σήκωνε και το κοιτούσε για περίπου 30 δευτερόλεπτα στο πρόσωπο και έλεγε "good" ή "champion".
Εγώ με τον Γιάννη τον Κυριάκου περιμέναμε να φτάσει στους καλύτερους άσους μας για να δούμε τι θα πει...
Τους πέτυχε όλους ανεξαιρέτως!!!
Το βράδυ τον πήγαμε στα μπουζούκια για διασκέδαση, μετά από λίγο ποτό και καλή διάθεση θέλοντας να εκμεταλλευτούμε την ευχάριστη κατάσταση και να αποσπάσουμε πληροφορίες, τον ρώτησε ο Κυριακού, τι έβλεπε στα περιστέρια και έβγαζε συμπεράσματα!
Η απάντηση ήταν: "ένστικτο"!
<Δεν βλέπω κάτι συγκεκριμένο που με κάνει να είμαι σίγουρος για κάποιον πρωταθλητή, αλλά βλέποντας όλα τα σημάδια και τα σημεία εκείνα που θέλω να δω, καταλαβαίνω ενστικτωδώς αν το περιστέρι αξίζει ή όχι!>
Οπότε πιστεύω πως υπάρχουν εκτροφείς, οι οποίοι έχουν την ικανότητα να αντιλαμβάνονται τα καλά περιστέρια ακόμα και χωρίς να διαβάσουν τα αποτελέσματα.
Όσο μεγαλώνουμε και παίρνουμε γνώσεις και εμπειρίες τόσο λιγότερα καταλαβαίνουμε πώς γνωρίζουμε.
Κάποτε όταν ήμουν στην Ξάνθη απο 1980-1985, αποφάσισα να ασχοληθώ με τα Τακλατζίδικα γιατί οι εκτροφείς είχαν όλοι αυτή τη ράτσα, με αποτέλεσμα να την αγαπήσω και εγώ.
Ήμουν νέος σε σχέση με τους παλιότερους, οπότε οι παλιότεροι με πείραζαν και δεν πίστευαν πως μπορεί να φτάσω στο επίπεδό τους στο κοντινό μέλλον τουλάχιστον, κάποια στιγμή πήγα στην Κομοτηνή και βρήκα έναν άνθρωπο που ακόμα τον έχω στην καρδιά μου.
Μου έδωσε κάποια περιστέρια και με εκείνα τα περιστέρια κατάφερα, μελετώντας και μαθαίνοντας, ακόμα και να ξεπεράσω τους παλιότερους κάνοντας τους τελικά να με παραδεχτούν!
Μία άλλη ωραία ιστορία, είναι όταν είχαμε ανέβει στη Ρουμανία για κάποιους αγώνες και δεν μπορώ να ξεχάσω τη στιγμή που έμεινα από βενζίνη στο δρόμο και με ένα τηλέφωνο στον Ρουμάνο εκτροφέα Λούντο Βασίλε, ήρθε και με παρέλαβε ο ίδιος πηγαίνοντάς με σε ένα γκαράζ. Ξαφνικά εκεί που καθόμασταν, άρχισαν να έρχονται εκτροφείς με μπιτόνια γεμάτα βενζίνη.... Γέμισα το ρεζερβουάρ και μου έβαλαν κάποια μπιτόνια ακόμα και στο πορτμπαγκάζ για ώρα ανάγκης.
Τέτοιες κινήσεις τις βλέπεις μόνο σε αδελφικές σχέσεις και το Περιστέρι δημιουργεί αδελφικές σχέσεις μεταξύ των εκτροφέων!
Μία ενδιαφέρουσα ιστορία επίσης, είναι κάποια στιγμή που έγινε η δημοπρασία του Στεφανέσκου από τον τελικό αγώνα του Balkanic Fair Play στο πρ'ωτο Κολομποδρόμιο τον Βαλκανίων στη Ρουμανία και όλοι είχαν πάρει απο τα πρώτα πουλιά, είχαν μείνει κάποια από το τέλος και ενώ καθόμασταν έξω από το κουμάσι, έμπαιναν ένας-ένας εκτροφείς και έβλεπαν τα πουλιά που είχανε μείνει.
Ήταν ένα περιστέρι, το οποίο έπιασαν όλοι στα χέρια τους και δεν άρεσε σε κανέναν, αλλά όταν το έπιασα στα χέρια μου εγώ είδα αυτό που ήθελα και είπα ότι θα το πάρω.
Το περιστέρι ήταν πολύ φθηνό λόγω του ότι δεν το επέλεγε κανένας για αγορά και οι υπόλοιποι όταν είπα πως θα το πάρω, έμειναν έκπληκτοι γιατί το θεωρούσαν ένα κακό πουλί.
Εκείνο το περιστέρι μπορώ να πω, πως πολλές φορές με έβγαλε ασπροπρόσωπο σε πολύ δύσκολους αγώνες, με πολλούς από τους απογόνους του να μη χάνονται με τίποτα!
Επίσης κάποτε στην Τουρκία είχα κάνει μία συναλλαγή με τον De Weerd, για ένα ζευγάρι πού θεωρούσα πως ήταν πολύ καλό και επειδή είχα δώσει αρκετά λεφτά για να το αγοράσω, ο De Weerd μου είπε ότι θα μου κάνει και ακόμη ένα ζευγάρι δώρο!
Όταν με το καλό ήρθαν τα πουλιά στην Ελλάδα και παρέλαβα το ζευγάρι που αγόρασα, ρώτησα πού είναι το δώρο που μου υποσχέθηκε και μου είπε ότι το είχε ξεχάσει αλλά επειδή είχε φέρει μαζί του αρκετά πουλιά για εκτροφείς της Ελλάδος και θέλοντας να κρατήσει την υπόσχεσή που μου είχε δώσει, πήγε και διάλεξε δύο πουλιά και μου τα έφερε.
Το θηλυκό το έπιασα στα χέρια μου μαζί με έναν φίλο μου τον Μάκη και μόλις το ελέγξαμε θεωρήσαμε πως είναι σαβούρα και γελούσαμε. Εγώ μάλιστα πρότεινα στον Μάκη να το πάρει αν θέλει και μου είπε, βρες κάποιον άλλον να το δώσεις...
Μετά από πολύ καιρό, αποφάσισα να βγάλω κάποια μικρά αλλά τα δώρισα σε άλλον φίλο, για να τα δοκιμάσει. Όταν τα δοκίμασε, μου είπε ότι τα μικρά του έκαναν 7 βαθμολογίες στους 7 αγώνες και μου μπήκαν ψύλλοι στα αυτιά...
Την επόμενη γέννα την κράτησα για μένα και έτρεξα τα μικρά τους.
Αυτή τη στιγμή, αν μπορώ να πω πως μέσα στο κουμάσι μου έχω 5 περιστέρια "σημαίες" ένα από αυτά, είναι και αυτό το πουλί που έβγαλα από εκείνη την θηλυκιά.
Καμιά φορά λοιπόν, από το πουθενά μας έρχονται πρωταθλητές στα χέρια μας που τους υποτιμάμε και μπορεί να τους χάσουμε άδικα δίνοντας τους αλλού.
Ο συγχωρεμένος ο Κιλλικίδης, πού έχει σηκώσει την Ελληνική σημαία πολλές φορές στο εξωτερικό επάνω στα ταχυδρομικά περιστέρια, έκανε πουλιά από έναν παππού.
Αυτός ο παππούς, έβγαλε και πουλούσε κάποια περιστέρια και αφού διάλεξαν όλοι και πήραν τα καλύτερα, είχε μείνει ένα θηλυκό στο τέλος που όλοι το είχαν για άχρηστο.
Ο παππούς πήρε αυτό το περιστέρι και είπε στον Κιλλικίδη, πάρε αυτό το περιστέρι που έμεινε και θα με θυμηθείς γιατί μου αγόρασαν όλα τα περιστέρια και αφήσαν το καλύτερο...
Ο Κιλλικίδης τελικά δικαιώθηκε πανηγυρικά!!!
Είναι πολλά αυτά που μπορούμε να πούμε και είμαι διατεθειμένος να κάνουμε κάποια άρθρα με γνώσεις και εμπειρίες που μπορεί να βοηθήσουν τους καινούργιους εκτροφείς για να εχουν καποια βάση στο ξεκίνημά τους!!!
Εμείς ξεκινήσαμε απο το μυδέν στα ταχυδρομικά περιστέρια......